't Zit er bijna op
Door: Emily
Blijf op de hoogte en volg Emily
30 December 2009 | Cambodja, Kratié
Nog een paar dagen en dan zwaaien we 2009 uit en verwelkomen we 2010. Ongelooflijk hoe snel 2009 is verstreken. Een bijzonder jaar, met vele hoogtepunten om nooit meer te vergeten. Mijn werk in het ziekenhuis dat nu zichtbaar vorm krijgt, de fijne, zoveel verbeterde en gewaardeerde samenwerking met mijn Khmer collega’s, de maandelijkse bijeenkomsten met de HIV+ kindertjes waar ik iedere keer toch weer naar uit kijk, ondervoede kindjes die na ontslag uit het ziekenhuis het goed doen bij follow up. Steeds meer bijzondere geniet momentjes, het intense gevoel dat je af en toe toekomt hoe bijzonder het wel niet is om tijdelijk deel uit te mogen maken van deze maatschappij, de prachtige zonsondergangen, de machtige Mekong, kraakblauwe lucht met palmbomen, lieve mensen, fijne vriendjes en vriendinnetjes en de bezoekjes vanuit NL. Maar natuurlijk ook de opening van de school in Omisha, Namibia, waar ik toch maar het genoegen en het voorrecht had om bij aanwezig te mogen zijn evenzo als de trouwerij van Hilde en Hugo, wat de doorslag gaf om toch fijn ff NL aan te doen.
Officieel zou mijn VSO avontuur inmiddels ten einde zijn gekomen als ik eind oktober niet had besloten dat ik nog niet klaar was om mijn placement af te sluiten… Daarbij kwam ook dat mijn opvolger pas in het voorjaar van 2010 zou arriveren, wat zou betekenen dat er bijna een gat van een half jaar zou zijn. Alles waar ik hard aan gewerkt heb zou dan weer van voor af aan opgepakt moeten worden… Dit maakte de keuze uiteindelijk wel wat makkelijker en daarbij trok het vooruitzicht aan korte, grijze, grauwe dagen me ook nog niet zo aan.
Echter het ik de laatste weken wel heel hard overwogen of ik er juist aan heb gedaan om Cambodia nog niet te verlaten… Een flink nadeel van VSO is het komen en gaan van mensen.. Afscheid nemen van mensen die je dierbaar zijn geworden blijft zwaar en niet leuk. Mijn 7 tallige VSO familie, met wie ik 26 maanden geleden gestart ben is niet meer. Eric is terug in Kenia, Tim en Trisha tijdelijk in de UK, want hij komt terug en zij gaat verhuizen naar Nieuw Zeeland en Delia in Australie. Rest Collette en Tania.. Maar ook Collette is niet meer met mij in Kratie, zij is nu een Phnom Pehnner…Daarbij natuurlijk vele anderen aan wie je je bent gaat hechten.. en misschien klinkt dit wel een beetje suf, duf en onaardig, maar ik ben een beetje klaar met nieuwe mensen leren kennen, weer van voor af aan beginnen.. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk..
Toch verloopt een jaar niet alleen maar vlekkeloos. Ook afgelopen jaar heb ik best een aantal keren moeten slikken. Het oog in oog staan met complete armoede, waar je als individu niets aan kunt veranderen, maar wat wel direct effect heeft op de kindertjes, het overlijden van babietjes die in een ontwikkelt land niet hadden hoeven te overlijden, het besef dat ook een dierbare van mij kan komen te overlijden terwijl ik hier ben, een gedachte die ik maar al te graag heel diep had weg gestopt, maar naar boven kwam toen de moeder van Noel, een van onze mede Kratie VSO’ers plotseling overleed, het niet (fysiek) deel uit kunnen maken in de blijdschap rondom geboortes of andere bijzondere/moeilijke tijden in NL en het oog in oog komen te staan met mijn ergste nachtmerrie…ratten!
Gelukkig overschaduwen de hoogte punten 2009 en weet ik zeker dat ik met plezier terug ga denken aan dit heel bijzondere jaar in Kratie.
2010 voor de boeg. Ook dit gaat een bijzonder jaar worden. Mijn VSO Cambodia avontuur sluit ik af en eind april dan wel begin mei ga ik thuiskomen in NL.. En zoals een aantal van jullie inmiddels al weten ga ik in februari voor het eerst mijn geboorteland Zuid-Korea aan doen.. Een voor mij heel intens genomen besluit. Om heel eerlijk te zijn denk ik dat ik niet in Korea zou zijn beland als een van mijn dierbare vriendjes hier, Obi, mij niet had geconfronteerd met het ‘waarom niet gaan’, ‘waar ben je bang voor’… En jah ik ben nog steeds bang, bang voor wat ga ik aantreffen, wat ga ik voelen, maar het is tijd nu om te gaan en ik ben klaar om te gaan voelen en ervaren. Inmiddels is een afspraak in het kindertehuis waar ik destijds 3 maanden heb vertoeft ook bevestigd. Dus het gaat echt gebeuren.. Emily gaat roots.. Heel erg fijn vind ik het dat Jeroentje, alias Scamp, met me mee gaat.
Wie weet heeft 2010 nog meer spannends voor me in petto. Nog meer knopen zijn door gehakt. Ik beb besloten dat ik wil proberen om een plek binnen de verloskunde opleiding te bemachtigen… Als ik sociaal intelligent genoeg bevonden ga worden en de juiste motivatie bezit, zal ik komende 4 jaar weer gekluisterd in de school banken zitten… (Dus Bart, ik hoop nog steeds dat je de staatsloterij jackpot gaat winnen:))
Rest mij nog om jullie allemaal een heel knallend, liefdevol, wijs en gezond 2010 toe te wensen. Wees lief voor elkaar en niet teveel oliebollen eten!!
Een dikke nieuw jaars toast op jullie vanuit Cambodia
Officieel zou mijn VSO avontuur inmiddels ten einde zijn gekomen als ik eind oktober niet had besloten dat ik nog niet klaar was om mijn placement af te sluiten… Daarbij kwam ook dat mijn opvolger pas in het voorjaar van 2010 zou arriveren, wat zou betekenen dat er bijna een gat van een half jaar zou zijn. Alles waar ik hard aan gewerkt heb zou dan weer van voor af aan opgepakt moeten worden… Dit maakte de keuze uiteindelijk wel wat makkelijker en daarbij trok het vooruitzicht aan korte, grijze, grauwe dagen me ook nog niet zo aan.
Echter het ik de laatste weken wel heel hard overwogen of ik er juist aan heb gedaan om Cambodia nog niet te verlaten… Een flink nadeel van VSO is het komen en gaan van mensen.. Afscheid nemen van mensen die je dierbaar zijn geworden blijft zwaar en niet leuk. Mijn 7 tallige VSO familie, met wie ik 26 maanden geleden gestart ben is niet meer. Eric is terug in Kenia, Tim en Trisha tijdelijk in de UK, want hij komt terug en zij gaat verhuizen naar Nieuw Zeeland en Delia in Australie. Rest Collette en Tania.. Maar ook Collette is niet meer met mij in Kratie, zij is nu een Phnom Pehnner…Daarbij natuurlijk vele anderen aan wie je je bent gaat hechten.. en misschien klinkt dit wel een beetje suf, duf en onaardig, maar ik ben een beetje klaar met nieuwe mensen leren kennen, weer van voor af aan beginnen.. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk..
Toch verloopt een jaar niet alleen maar vlekkeloos. Ook afgelopen jaar heb ik best een aantal keren moeten slikken. Het oog in oog staan met complete armoede, waar je als individu niets aan kunt veranderen, maar wat wel direct effect heeft op de kindertjes, het overlijden van babietjes die in een ontwikkelt land niet hadden hoeven te overlijden, het besef dat ook een dierbare van mij kan komen te overlijden terwijl ik hier ben, een gedachte die ik maar al te graag heel diep had weg gestopt, maar naar boven kwam toen de moeder van Noel, een van onze mede Kratie VSO’ers plotseling overleed, het niet (fysiek) deel uit kunnen maken in de blijdschap rondom geboortes of andere bijzondere/moeilijke tijden in NL en het oog in oog komen te staan met mijn ergste nachtmerrie…ratten!
Gelukkig overschaduwen de hoogte punten 2009 en weet ik zeker dat ik met plezier terug ga denken aan dit heel bijzondere jaar in Kratie.
2010 voor de boeg. Ook dit gaat een bijzonder jaar worden. Mijn VSO Cambodia avontuur sluit ik af en eind april dan wel begin mei ga ik thuiskomen in NL.. En zoals een aantal van jullie inmiddels al weten ga ik in februari voor het eerst mijn geboorteland Zuid-Korea aan doen.. Een voor mij heel intens genomen besluit. Om heel eerlijk te zijn denk ik dat ik niet in Korea zou zijn beland als een van mijn dierbare vriendjes hier, Obi, mij niet had geconfronteerd met het ‘waarom niet gaan’, ‘waar ben je bang voor’… En jah ik ben nog steeds bang, bang voor wat ga ik aantreffen, wat ga ik voelen, maar het is tijd nu om te gaan en ik ben klaar om te gaan voelen en ervaren. Inmiddels is een afspraak in het kindertehuis waar ik destijds 3 maanden heb vertoeft ook bevestigd. Dus het gaat echt gebeuren.. Emily gaat roots.. Heel erg fijn vind ik het dat Jeroentje, alias Scamp, met me mee gaat.
Wie weet heeft 2010 nog meer spannends voor me in petto. Nog meer knopen zijn door gehakt. Ik beb besloten dat ik wil proberen om een plek binnen de verloskunde opleiding te bemachtigen… Als ik sociaal intelligent genoeg bevonden ga worden en de juiste motivatie bezit, zal ik komende 4 jaar weer gekluisterd in de school banken zitten… (Dus Bart, ik hoop nog steeds dat je de staatsloterij jackpot gaat winnen:))
Rest mij nog om jullie allemaal een heel knallend, liefdevol, wijs en gezond 2010 toe te wensen. Wees lief voor elkaar en niet teveel oliebollen eten!!
Een dikke nieuw jaars toast op jullie vanuit Cambodia
-
30 December 2009 - 14:31
Else-Miek:
Hey Emily,
Mooi verhaal, ik kreeg er haast een brok van in mijn keel...
Maar bij deze wil ik je alvast een geweldig 2010 toewensen! Een jaar met vast opnieuw vele hoogtepunten. -
30 December 2009 - 19:16
Marieke:
Lief Eempje,
ik wens je alle liefde en geluk toe in 2010! Ben erg nieuwsgierig naar je bezoek en ervaringen in Korea. Daarnaast dolgelukkig om te weten dat ik je in 2010 weer een dikke knuffel kan geven!
Liefs en een dikke kus van mij. -
30 December 2009 - 19:47
Jeroen:
he Emily,
Alvast een fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2010!! -
30 December 2009 - 21:39
Marloes:
weer een mooi verhaal en bijzondere terugblik! een net zo bijzonder 2010 gewenst, met minder ratten uiteraard... wie weet tot in nederland, ik vlieg over twee weken weer voorgoed - voorlopig dan, je weet nooit - terug... liefs!! -
31 December 2009 - 09:07
Gerben:
goed om te lezen dat t goed met je gaat! en je nog steeds zo goed werk doet voor de medemens.
wens je veel plezier,kracht om door te gaan en liefde toe voor 2010 x -
31 December 2009 - 10:25
Hilde:
Eem, eem, wat een mooi verhaal heb je geschreven! 2010 wordt het jaar dat we elkaar weer in het echt een dikke knuffel kunnen geven maar voor nu nog weer even een digitale knuffel!!!! Hele fijne jaarwisseling eem, tot snel, doe voorzichtig en weet dat we aan je denken!!! H&H -
31 December 2009 - 21:14
Mariska:
He lieve schat,
Wat schrijf je toch geweldig..... Heerlijk om te lezen wat je hebt gedaan en wat je allemaal nog gaat doen.
Echt fantastich!!
En alvast de allerbeste wensen voor 2010! -
01 Januari 2010 - 07:53
Anita:
Helaas, alweer niet gelukt met die staatsloterij... Bart probeert het trouw elke maand hoor.
En tjonge wat krijg ik weer een heimwee van je verhaal en je foto's. -
01 Januari 2010 - 14:52
Ellen:
Ha meid,
Allereerst een heel gelukkig nieuwjaar gewenst! Heb je een gezellige nacht gehad?Mooie terugblik op 2009! Toch zeker de moeite waard, wat je allemaal mee hebt gemaakt. Geniet nog van de mooie momenten in Cambodja en hopelijk vind je in Korea wat je zoekt.
Dikke knuffel van ons..
Niek, Lieke en Ellen -
01 Januari 2010 - 19:49
Gerlinda:
Ha lieve Emily,
Een prachtig 2010 gewenst! Met in de 1e plaats ontzettend veel werkplezier nog in Cambodja gewenst en daarna voor jou een bijzonder jaar waarin je je roots gaan zoeken en voelen..
Ik wil je heel veel liefde toewensen en een super voorbereiding op Korea!
liefs en we denken aan je, Eva loopt ongeveer elke dag met je tasje om, dus denken we echt aan jou!
dikke kus, Gerlinda en familie uit zwolle -
02 Januari 2010 - 18:15
Luisa:
Hoi, lieve Emily
Allereerst opnieuw het allerbeste voor 2010 met veel liefde gezondheid en vriendschap! Je bent een bijzonder mooi mens, en ik hoop dat je reis naar Korea dat brengt wat je hoopt.
liefs Luisa en family -
04 Januari 2010 - 11:28
Laura:
lieve emily,
wat is er toch veel gebeurd dit jaar! en het komend jaar ook weer allemaal spannende dingen in het vooruitzicht!
ik wil je een heel gelukkig 2010 wensen!!!
hele dikke kus van mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
