Samenwonen

Donderdagochtend 6.00 uur. Ik schrik wakker van de wekker, niet een gewone zoem, maar echt een dreun. Gelukkig wordt de wekker snel uitgedrukt om vervolgens dankbaar gebruik te maken van de snoozefunctie. Na een lieflijk: 'je moet er nu echt uit', stapt A uit bed, om vervolgens door E en E nog eens herinnerd te worden dat hij zijn laptop vooral niet moet vergeten. Het senseoapparaat geeft een heerlijke aroma af en E & E draaien zich nog eens lekker om om verder te tukken...
Echter na 5 minuten is het gedaan met de pret. Het hele 'gezin' is wakker, omdat de enige hardwerkende onder ons drieen, gister vergeten is om zijn lampen van de auto uit te doen. Best wel een beetje dom. En jah dan sta je 's ochtends vroeg met een lege accu. De hulptroepen worden gebeld en A verlaat het huis om buiten bij de auto, met lege accu, te gaan wachten... Gelukkig is het een hecht gezinnetje, want E & E besluiten na een kwartiertje om A toch maar te voorzien van een vers bakje koffie en hun fijne gezelschap. En dan sta je dus 's ochtends om 7.15 uur, in je slaapkloffie, 'gezellig' te doen op de parkeerplaats van de van Karnebeekstraat.
Samenwonen is echt leuk, en dat meen ik oprecht. Ik zal hier vast nog vaak met smart aan terugdenken als ik strakjes alleen ontwaak ergens in het verre Cambodja...