Feestjes en tripjes

NL heeft het goed getroffen dit jaar met vele voorjaarsfeestjes in een week. Koninginnennacht en dag, dauwpop en morgen bevrijdingsfestival..
Om toch het NL gehalte hier een beetje in stand te houden hebben Marloes (een mede NL in Kratie) en ik geprobeerd 30 april een NL feestje te houden in Joe’s. Met dank aan de meiden van de boopclub voor hun rood-wit-blauwe vlaggetjes.
Voor ons een erg geslaagd feestje, maar voor de niet NL’ers misschien een beetje ‘raar’ en luid.. Twee krijsende meiden op nogal typerende Hollandse muziek. Hazes, Bouwer en Smit.. Normaal gesproken ‘niet’ echt mijn lievelings muziek, maar heel ff maakte dat niets uit!
Via andere NL-VSO’ers kreeg ik het berichtje door dat er dit weekend, lees gister, in PP koninginnendag gevierd zou worden, gesponsord door de NL ambassade in Thailand. Een feestje van 14.00 tot 17.00 uur. Mmmm, beetje dubieuze tijd. Doet verdacht veel denken aan een kinderfeestje. Echter worden er bitterballen beloofd en gratis oranjebiertjes, samen met een beetje NL overedingskracht van een NL-VSO heb ik me over laten halen om zaterdagochtend een taxi te pakken naar PP om vervolgens vandaag, zondag, weer terug te moeten reizen.. Lijk wel gek. Wat je al niet overhebt voor een bitterbal! Gelukkig is het allemaal goed uitgepakt. Het koninginnenfeestje was idd meer een kinderfeestje, maar uiteindelijk zeker wel gezellie. Ws waren het de gratis biertjes, bitterballen, kroketjes, patat met appelmoes en kaas en ons eigen samenzijn dat dat het maakte!
Geluk bij ongeluk hoefde ik vanochtend niet in alle vroegte de bus te pakken, om terug te reizen naar Kratie, maar kan ik vandaag nog ff relaxen hier in PP, omdat ik morgen een vergadering heb.

Inmiddels alweer twee weken in het Khmer nieuwjaar. Even gaat alles plat hier voor een aantal dagen en vertrekt iedereen naar zijn homeland. In het ziekenhuis was dit zeker ook te merken. Hoe dichterbij het nieuwe jaar, hoe minder opnames zich aanmelden. Of dit nu komt omdat men plotseling ‘niet’ ziek is, men thuis wil zijn om het nieuwe jaar te vieren of omdat men weet dat het ziekenhuis onderbezet aan personeel zou zijn en je gedurende deze dagen niet veel behandeling hoeft te verwachten... ik durf het niet met 100% zekerheid te zeggen, maar uit diverse bronnen heb ik vernomen dat het, het laatste is.
Ik ben er uiteraard ook op uit getrokken. Ff paar daagjes relaxen aan de kust. Beetje zonnen, lezen, zwemmen, wandelen, genieten van prachtige zonsondergangen en uiteraard eten en drinken. Sihanoukville was heerlijk.
Terug in Kratie en als een van de weinigen int ziekenhuis weer aant werk, geen kind opgenomen op de kinderafdeling, kreeg ik een uitnodiging van een collega om met haar en haar familie te eten aan de rivierbedding van de Mekong. Een avondpicknick, wat reuze gezellig werd. Uiteraard moest er een biertje gedronken worden en omdat ik een biertje dronk, moest ik ook van plek verwisselen en bij de ‘mannen’ plaatsnemen, om zo om de minuut met elkaar te proosten. Ik weet niet hoe de Khmers het voor elkaar krijgen, maar binnen een mum van tijd zijn zij toch echt wel kachel, waarna de remmen losgaan en er gedanst moest worden. De meest toepasselijke opmerking die aaf was van een jongen die aan mij vroeg waarom ik niet ‘drunk’ was, want wij hadden toch wel zo’n beetje hetzelfde gedronken… Helaas kent men de BOB hier nog niet en werd er vrolijk weggereden, terwijl ik braaf op mijn fietsje stapte!

En nu is het alweer mei. En het klinkt misschien een beetje decadent, maar het volgende reisje is alweer gepland. Volgende week zaterdag gaan Delia, Hazel en ik voor ongeveer tien dagen naar Laos. Lijkt misschien wel of er helemaal niet meer gewerkt wordt, wat uiteraard niet zo is, maar wij ‘lucky’ governmentworkers hebben nu eenmaal recht op alle public holidays en dat zijn er in mei wederom een heleboel. Met twee vakantiedagen tien dagen vrij (inclusief 2 weekenden). En aangezien ik maar een provincie ben verwijderd van de grens naar Laos, gaan we daar mooi gebruik van maken!