Een jaartje ouder....

Goedemorgen!! Had gehoopt een beetje in te slapen vanochtend, na een halve nacht op te zijn geweest, maar de werkers rondom mijn huis hadden helaas andere plannen in de planning en begonnen al vroeg met heel veel kabaal… Werd ik woest verstoord uit mijn spannende droom.. Jah, maar liefst tot 4 uur in de ochtend opblijven.. Kan niet herinneren wanneer ik dat voor het laatst gepresteerd heb. Maar ja alles om ook een beetje NL geluk mee te krijgen. Dus samen met Collette voor de tv, om ‘onze’ jongens te zien. Ik in mijn oranje t-shirt met Bea rules! Twas jammer dat het commentaar in Vietnamees was, maar verder wast toch zeker wel de moeite waard om op te blijven..

Ben weer een jaartje ouder!. Was niet van plan om er veel aan te doen dit jaar, had een beetje last van een dipje, dus niet veel puf om zelf een feessie te organiseren, maar mijn lieve vriendjes hier hadden bedacht om het niet zomaar voorbij te laten gaan. Begon al in de ochtend. Ik was nog in Phnom Phen voor vergaderingen en logeerde bij Anita, een NL VSO. Onder luid geknal en lang zal ze leven ontwaken met een ontbijtje op bed is toch een super start van de dag. Rond het middaguur de taxi in om terug naar huis te gaan. Waar ik met Collette afsprak om een verjaardags biertje met prachtige zonsondergang aan de riversite te doen.. Nog steeds in de veronderstelling dat dat alles zou zijn.. Op naar Joes, voor een borrel en een hapje eten. Hak, vriendje van hier die in Joes werkt, had speciaal voor mij gekookt.. Aardappelpuree, met een kipfiletje en daarboven op 27 stukjes rauwe paprika en wortel.. Ik was ontroerd. Klinkt heel duf nu ik dit zit te typen, maar het was heel aandoenlijk. Een verjaardagstaart met kaarsjes, lieve wensen van mijn vriendjes hier, heel veel lieve telefoontjes van mijn liefies in NL en zelfs cadeautjes. En niet te vergeten de heel speciale birthday kisses!! Ik was toch echt een birthdaygirl dit jaar. Kan er weer een jaar tegenaan!

Inmiddels ook goed ervaren hoe het is om de emotionele rollercoaster te betreden. Ondanks alle sessies die je hierover krijgt in de voorbereidingsfase, moet je het echt ervaren wil je het snappen. Ik snap het nu. Heb de grijze wolkjes gezien en gevoeld. Echter moet zeggen dat momenteel het zonnetje probeert de wolkjes te doorbreken. Die grijze wolkjes waren voornamelijk werk gerelateerd. Was ff de weg kwijt en daardoor ook het vertrouwen in mijzelf. Het is een lang verhaal om uit te leggen, maar waar het op neer komt is dat er hier in Kratie een enorme PER DIEM cultuur heerst. De verpleegkundigen willen hun werkzaamheden niet uitbreiden, met activiteiten die ze eigenlijk behoren te doen, zonder er extra voor betaald te worden. Reacties die je krijgt is, alles is momenteel duurder, wat ook echt zo is, we need money, we zijn zo druk, jah druk met de halve morgen en middag kaarten… De reden dat dit gevoelige per diem onderwerp opkwam, is omdat we onze pilot voor de kookklassen voor moeders hebben afgerond en aan het brainstromen waren hoe wij dit wilden voortzetten in een langdurend project, met passende donor.
En enigszins moet ik de plegen ook nog eens gelijk geven, dat zij vragen om een per diem om nutrition activiteiten voort te zetten, daar zij dit gedurende de pilot ontvingen. Echter heeft het VSO health programma besloten om in geen enkel project, salary supplements toe te staan, omdat dit niet sustainable is.. Ook weer waar. Dus jah, ik zag het al voor me.. geen per diems geen medewerking. No per diem, we don’t do! We need money! If difficult for you, we don’t do! Is de reactie die ik al vele malen eerder heb gekregen. Bespreekbaar maken met mijn baas, de directeur, was de enige mogelijkheid, maar daar zag ik nogal tegenop. Ik verwachtte namelijk een zelfde reactie als van de plegen en dat de deur in mijn gezicht dicht zou worden gesmeten en alle mogelijkheden voor mij heel minimaal zouden worden.. Echter heb ik de situatie totaal verkeerd in geschat en begreep de directeur mij volkomen. Pfieuwww. Hij sloot zelfs af met dat hij teleurgesteld dat zijn personeel altijd maar weer om extra geld vraagt. Nu afwachten, hij gaat met zijn personeel om de tafel..

En jah, je moet je succes zoeken in de kleine overwinningen. Dus ik heb mijn eigen lat weer ff bij gesteld, wat me veel rustiger maakt van binnen.

Genoeg getypt voor nu. Ben toe aan een douche. Zal proberen om snel een stukje schrijven over hoe een week hier eruit ziet en wat er gaande is in het ziekenhuis.. Beloofd! Hoop dat jullie allen genieten van lekker zomers weer.. veel liefs. X